कविता : कुटुंब आणि वाद
By bhagwatblog on कविता from https://bhagwatbalshetwar.blogspot.com
विनाकारण उगाच झुंजतात माणसं
इतरांवर विश्वास ठेवून गंजतात माणसं
नात्यातला गुंता वाढवतात माणसं
वेड पांघरूण व्यर्थ जगतात माणसं
सरड्या प्रमाणे रंग बदलतात इथे
पश्चातापा मुळे आत जळतात इथे
समई प्रमाणे सतत तेवत राहतात इथे
जीवाला-जीव लावणारे असतात इथे
स्वभावाला औषध थोडेच असते
सगळ्यां सोबतच मन रमवायचे असते
भांडणामुळे मन मात्र रूसत असते
विसंवाद तरी कुटुंब एकत्र घट्ट असते
कोणी दुसर्याला समजण्यात व्यस्त आहे
प्रत्येकजण कुरघोडी करण्यात मस्त आहे
इथे सगळ्यांना आप-आपले मत आहे
वादविवाद, घर याचं गहिरं नातं आहे
कुटुंबा साठी द्यायला वेळ नाही
आचार आणि विचाराचा मेळ नाही
नात्यातला गुंता वाढवणे खेळ नाही
कुटुंब फक्त राग, द्वेषाची भेळ नाही
इतरांवर विश्वास ठेवून गंजतात माणसं
नात्यातला गुंता वाढवतात माणसं
वेड पांघरूण व्यर्थ जगतात माणसं
सरड्या प्रमाणे रंग बदलतात इथे
पश्चातापा मुळे आत जळतात इथे
समई प्रमाणे सतत तेवत राहतात इथे
जीवाला-जीव लावणारे असतात इथे
स्वभावाला औषध थोडेच असते
सगळ्यां सोबतच मन रमवायचे असते
भांडणामुळे मन मात्र रूसत असते
विसंवाद तरी कुटुंब एकत्र घट्ट असते
कोणी दुसर्याला समजण्यात व्यस्त आहे
प्रत्येकजण कुरघोडी करण्यात मस्त आहे
इथे सगळ्यांना आप-आपले मत आहे
वादविवाद, घर याचं गहिरं नातं आहे
कुटुंबा साठी द्यायला वेळ नाही
आचार आणि विचाराचा मेळ नाही
नात्यातला गुंता वाढवणे खेळ नाही
कुटुंब फक्त राग, द्वेषाची भेळ नाही