आनंदयात्रीचा ब्लॉग...
By VyankateshK on ललित | कथा | कविता | तंत्रज्ञान from https://meanandyatri.blogspot.com
निखळ आनंदासाठी आनंदयात्रीचे शब्द… काही मोलाचे, काही तोलाचे काही तुमच्या कामाचे काही तुमच्या मनातले…
साजलेखणीचा : मी आणि शाळा
By साजलेखणीचा on कथा | मन मोकळे from https://saajlekhnicha.blogspot.com
शाळा आपल्या आयुष्यातील महत्वपुर्ण भाग असते, माझ्या शाळेच्या आठवणी, अनुभव कदाचित तुम्हाला तुमच्या शाळेची आठवण करून देतील. शाळेची नुसतीच आठवण पण मनाला उत्साही करून जाते.
मनोरंजक कथा व रंजक मनोरंजन
By ShivaniVakil on ललित | साहित्य | कथा from https://kathamarathi101.blogspot.com
लहान मुलांसाठी एक सुंदर बोधकथा 'सोनुची शिकवणी' एका छोट्याशा गावात रहाणारी छोटी मुलगी, आयुष्याच्या शाळेतले धडे कसे शिकते, त्यात तिला काय अनुभव येतात. याची गोष्ट.
मनातील मोरपिसे--कथा क्र.३
By Preeti on कथा from gajbhiyepreeti72.blogspot.com
वाचक मंडळी,
विषय एक - कथा अनेक.
यावेळी विषय आहे जीवाला पिसे लावणारी--- मनातील मोरपिसे.
मनातील मोरपिसे...शब्दातच किती मधुरता,मुलायपणा आणि तरलता जाणवते. प्रत्येकाच्या मनात किमान एकतरी मोरपीस असते.जीवापाड जपलेले.
ते मनातले मोरपीस पूर्ण व्हावेच हा अट्टाहास नसतो पण पूर्ण झालेच तर त्यासारखी तृप्तताही नसते.
काहीजणांचे मोरपिसे फुलतात,काही जणांचे विरतात आतल्याआत.
मनातली मोरपिसे-कथा क्र.३
विषय एक - कथा अनेक.
यावेळी विषय आहे जीवाला पिसे लावणारी--- मनातील मोरपिसे.
मनातील मोरपिसे...शब्दातच किती मधुरता,मुलायपणा आणि तरलता जाणवते. प्रत्येकाच्या मनात किमान एकतरी मोरपीस असते.जीवापाड जपलेले.
ते मनातले मोरपीस पूर्ण व्हावेच हा अट्टाहास नसतो पण पूर्ण झालेच तर त्यासारखी तृप्तताही नसते.
काहीजणांचे मोरपिसे फुलतात,काही जणांचे विरतात आतल्याआत.
मनातली मोरपिसे-कथा क्र.३
विधिलिखित भाग ३
By Preeti on कथा from gajbhiyepreeti72.blogspot.com
वंदनाताईंना उर्वशी माहेरी येऊन काही दिवस राहावी असे फार वाटायचे पण उर्वशीला नको वाटायचे.
का कुणास ठाऊक आईकडे तिला जावेद जास्त आठवायचा. आणि आईमूळे जावेदशी लग्न होऊ शकले नाही ही खंत वाटत राहायची.
ती मिहिरसोबत यायची आणि मिहिरसोबतच जायची.
वंदनाताईंना तिचे तुटलेपण जाणवत राहायचे.
उर्वशी आता सासरी बऱ्यापैकी रुळली होती.
आई-बाबांचे हाॕस्पिटल बाजूलाच होते.सावीचे सकाळचे काॕलेज संपले कि दिवसभर ती घरीच
का कुणास ठाऊक आईकडे तिला जावेद जास्त आठवायचा. आणि आईमूळे जावेदशी लग्न होऊ शकले नाही ही खंत वाटत राहायची.
ती मिहिरसोबत यायची आणि मिहिरसोबतच जायची.
वंदनाताईंना तिचे तुटलेपण जाणवत राहायचे.
उर्वशी आता सासरी बऱ्यापैकी रुळली होती.
आई-बाबांचे हाॕस्पिटल बाजूलाच होते.सावीचे सकाळचे काॕलेज संपले कि दिवसभर ती घरीच
माझ्या लघुकथा
By Samicool on साहित्य | नाटक | कथा from ssameervengurlekar123.blogspot.com
Marathi laghu katha is a stories blog
सारीपाट संसाराचा.......
By Preeti on कथा from gajbhiyepreeti72.blogspot.com
अरे आयुष्य म्हणजे काय भातुकलीचा खेळ वाटतो कि काय तुम्हाला? कधीही मांडायचा कधीही मोडायचा.
अनंतराव चडफडत म्हणाले आनंदीला.
आनंदी जेमतेम बावीशीची. काॕलेजमध्ये रिषभच्या प्रेमात पडली. परंपरावादी असलेल्या घरात दुसऱ्या जातीच्या मुलाशी लग्नासाठी परवानगी शक्यच नव्हते.आनंदीला हे माहीती होते.ती परवानगी न घेताच रिषभशी लग्न करुन मोकळी झाली.
आनंदी आणि रिषभ दोघांच्या घरात,त्यांच्या विचारात दोन धृवाएवढे अंत
अनंतराव चडफडत म्हणाले आनंदीला.
आनंदी जेमतेम बावीशीची. काॕलेजमध्ये रिषभच्या प्रेमात पडली. परंपरावादी असलेल्या घरात दुसऱ्या जातीच्या मुलाशी लग्नासाठी परवानगी शक्यच नव्हते.आनंदीला हे माहीती होते.ती परवानगी न घेताच रिषभशी लग्न करुन मोकळी झाली.
आनंदी आणि रिषभ दोघांच्या घरात,त्यांच्या विचारात दोन धृवाएवढे अंत
मनमोगरा गंधाळला......
By Preeti on कथा from gajbhiyepreeti72.blogspot.com
अनु आज सकाळीच उठली. बाहेर प्रसन्न वातावरण होते.किती तरी महिने झाले सकाळचा सुर्योदय बघितला नव्हता.तिला आवडणारा सुर्योदय आता तिला नकोसा वाटत होता.रात्रीची झोप निघून गेली होती.रात्रभर जागरण.नुसते विचारांचे थैमान चालायचे.आयुष्यात मरगळ आली होती. मनाचा आक्रोश फक्त आणि फक्त तिचा तिला माहिती होता.पण आज उठायचेच आणि सूर्योदय बघायचाच हे तिने ठरविले होते .बाहेर सुंदर वातावरण दिसत
स्त्रियांनी स्त्रियांसाठी चालवलेले स्त्रियांचे पाक्षिक वृत्तपत्र! - The BeingWoman
By Chaitralikaustubhblogs on ललित | मनोरंजन | भटकंती | पाककृती | साहित्य | कथा | कविता | निसर्ग | आरोग्य | मन मोकळे | ग्रेट मराठी | पुस्तकांविषयी from https://thebeingwoman.com
आज जरा उगाचंच मन कासावीस झालं होतं. रोजच रुटीन ते काही संपत नाही. सूर्य उगवला की दिवस सुरू. तो त्याच काम वेळेत संपवून जातो पाठोपाठ चंद्रही येतो पण आपला दिवस काही संपलेला नसतो. आज जरा कुठे संध्याकाळी थोडा वेळ मिळाला मग काय... मस्त एक स्वतःसाठी चहा करायचा मूड झाला. आलं घालून एक स्पेशल चहा केला आणि जरा निवांत बसले. अचानक लक्ष गेलं टीपॉयमधील एका पाक्षिकावर. सहज हातात घेतलं नाव वाचलं बिइंग वुमन. वाटलं
mazya laghukatha
By Samicool on कथा | नाटक | भटकंती from sameervengurlekar.blogspot.com
Please visit and read my blog
